Jednym z głównych czynników decydujących o wykonaniu ocieplenia budynku jest ograniczenie kosztów ogrzewania oraz klimatyzacji. Straty energii wynikające z transportu jej przez przegrody budowlane (dochodzące nawet do 35%), a zarazem coraz wyższe koszty powodują, że termomodernizacja nie jest luksusem lecz koniecznością.

Budynki mieszkalne mają za zadanie zapewnić nam komfortowe i bezpieczne warunki klimatyczne, niezależnie od warunków atmosferycznych panujących na zewnątrz. Brak termoizolacji ścian zewnętrznych często prowadzi do ich zawilgocenia i przemarzania, co sprzyja degradacji przegrody, jak również zwiększa możliwość wystąpienia zagrzybień wewnątrz pomieszczeń. Podstawowym zadaniem systemów ociepleń GREINPLAST jest wyeliminowanie emisji energii przez przegrody budynku. Zwiększenie izolacyjności termicznej ścian i ograniczenie wpływu mostków termicznych korzystnie wpływa na zmniejszenie kosztów ogrzewania w zimie oraz klimatyzacji w lecie. Odpowiednia izolacja termiczna oraz poprawnie dobrane, przygotowane i wykonane systemy ociepleń GREINPLAST, zabezpieczają budynki przed kondensacją pary wodnej w przegrodzie, jej zawilgoceniem i przemarzaniem.

Nie zapominajmy jednak o samej warstwie elewacyjnej, zabezpieczającej materiał termoizolacyjny, czyli o wierzchniej wyprawie tynkarskiej oraz warstwie zbrojnej. Aby cały system ociepleń spełniał swoją rolę warstwa wykończeniowa musi być odpowiednio wykonana i zabezpieczona. Podczas jej wykonywania należy zwrócić szczególną uwagę na to, by unikać podstawowych błędów wykonawczych, jak również dołożyć wszelkich starań, by przeprowadzone prace były wykonane w najwyższej jakości. Niestety często brak czasu, względy finansowe i wiele innych czynników powodują, iż elewacja pozostaje niewykończona, nieodpowiednio zabezpieczona lub po wykonaniu przez wiele lat zapominamy o konserwacji. Często prowadzi to do uszkodzeń i degradacji systemu ociepleń, co w konsekwencji skraca czas jego użytkowania, obniża właściwości mechaniczne i cieplne oraz bardzo niekorzystnie wpływa na estetykę budynku. 

 

 

Podstawowe błędy podczas wykonania elewacji to:

1) Zakończenie wykonywania systemu na niezabezpieczonej warstwie zbrojnej.

Warstwa zbrojna jest to warstwa kleju, w której zostaje zatopiona siatka z włókna szklanego. Główną funkcją tej warstwy jest zwiększenie wytrzymałości mechanicznej sytemu. Bardzo często inwestorzy, za radą wykonawcy, w celu zaoszczędzenia, zgadzają się na pozostawienie niedokończonego systemu na budynku. Warstwa ta jest warstwą cementową, o obniżonej odporności na działanie warunków atmosferycznych i nie zawiera środków ochrony powłoki. Pozostawiona, niezabezpieczona warstwa kleju podczas deszczu pozwala na transport wilgoci do warstwy termoizolacyjnej, a w okresach jesienno-zimowych woda zgromadzona w warstwie kleju zamarza, powodując jej bardzo szybką degradację. Ponieważ klej nie zawiera środków ochrony powłoki, w miejscach na których osiadł bród i kurz bardzo szybko zaczyna występować biokorozja powłoki. Występowanie wszelkiego rodzaju porostów na powierzchni powoduje osłabienie warstwy, wpływa niekorzystnie na estetykę, jak również uniemożliwia dalszy bezpieczny montaż pozostałych elementów systemu.

 

2) Pozostawienie warstwy zbrojonej zabezpieczonej tylko farbą podkładową.

Warstwa farby gruntującej ma za zadanie zwiększyć przyczepność warstwy wierzchniej. Pozostawienie warstw systemu zabezpieczonych tylko farbą podkładową ogranicza chłonność warstwy zbrojonej, jednak nie wszystkie farby zawierają środki ochrony powłoki.  W bardzo szybkim czasie może wystąpić na tej powierzchni rozwój mikroorganizmów, co ma niekorzystny wpływ na estetykę, a ich czynne oddziaływanie na powierzchni powoduje degradację warstwy farby. Bardzo długie pozostawienie alg, glonów i grzybów powoduje ich stopniowe wrastanie w warstwę zbrojoną, co w konsekwencji prowadzi do jej całkowitej degradacji.

 

 

3) Niewłaściwe wykonanie warstwy fakturującej.

Wierzchnia wyprawa tynkarska jest warstwą zabezpieczającą cały system ociepleń, jak również warstwą odpowiadającą za estetykę budynku. Jest ona bardzo ważnym elementem termomodernizacji i jej właściwe i bezbłędne wykonanie ma bezpośredni wpływ na trwałość systemu. Częstym błędem wykonawczym są znaczne przetarcia struktury. Brak warstwy tynku w miejscu przetarcia pozwala na bezpośredni dostęp wody do niższych warstw i ich stopniową degradację. Kolejną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę podczas montażu warstwy wierzchniej jest montaż tej warstwy podczas niekorzystnych warunków atmosferycznych. Wykonanie prac w takich warunkach bardzo często powoduje występowanie zacieków i plam kolorystycznych na warstwie tynku, jak również w skrajnych warunkach może doprowadzić do jego odspojenia. Podczas montażu systemu z wykorzystaniem w warstwie wierzchniej tynku mineralnego, po prawidłowym jego, nałożeniu należy całą warstwę zabezpieczyć farbą egalizującą. Niewykonanie malowania lub jednokrotne, czy niestaranne wymalowanie tynku mineralnego, nie daje gwarancji trwałości.

4) Mieszanie systemów różnych producentów.

Każdy z Producentów systemów ociepleń ma obowiązek przeprowadzenia kompleksowych badań właściwości i zachowań wykorzystanych produktów oraz w pełni odpowiada za całościową integrację i jakość rozwiązania. Jednak wielu inwestorów

i wykonawców decyduje się na zastosowanie poszczególnych elementów systemów od różnych producentów. Jest to niedopuszczalnym i znaczącym błędem, gdyż zastosowanie takich niewspółpracujących produktów nie gwarantuje poprawnej integracji systemu, natomiast może powodować i często doprowadza do jego rozwarstwiania się. Zastosowanie niespójnych produktów z poszczególnych systemów lub choćby jednego nieintegralnego elementu systemu, powoduje znaczne jego osłabienie, skraca czas jego trwałości i czas użytkowania oraz powoduje utratę wszelkich gwarancji producentów. Zatem takie rozwiązanie to tylko pozorna oszczędność.

Kolejnym bardzo ważnym elementem na który należy zwrócić uwagę jest zastosowany materiał termoizolacyjny. Jego jakość i odpowiednie parametry gwarantują właściwą i trwałą ochronę termoizolacyjną budynku. Zastosowanie materiałów o niższych parametrach może prowadzić do bardzo szybkiej degradacji całego systemu. Płyty o obniżonych parametrach mogą ulegać zniekształceniu mechanicznemu pod wpływem temperatury i prowadzić do uszkodzeń warstwy ochronnej.

5) Brak przeglądów konserwacyjnych  i renowacji elewacji.

Bardzo ważnym elementem wpływającym na trwałość systemu ociepleń są jego okresowe przeglądy konserwacyjne. Podczas użytkowania elewacja pod wpływem warunków atmosferycznych brudzi się oraz pod wpływem czynników zewnętrznych ulega mechanicznemu uszkodzeniu. Bardzo ważnym jest, aby pamiętać o okresowym przeglądzie elewacji w celu usunięcia zabrudzeń i trwałemu zabezpieczeniu uszkodzeń. Na zabrudzeniach zgromadzonych w strukturze tynku mogą zacząć rozwijać się mikroorganizmy, powodując powolna degradację warstwy wierzchniej oraz całego systemu ociepleń, a poprzez niezabezpieczone uszkodzenia mechaniczne, bezpośrednio do systemu może dostawać się woda, która bardzo szybko prowadzi do jego uszkodzenia. Wyprawa wierzchnia systemu zawiera również środki ochrony powłoki, czyli środki grzybo i algobójcze. W celu ochrony elewacji związki te są stopniowo uwalniane z warstwy tynku i po dłuższym okresie ich zawartość może znacznie się obniżyć. Dlatego bardzo ważnym jest, aby każda elewacja regularnie w kilkuletnich odstępach czasu, a maksymalnie po upływie dziesięcioletniego okresu użytkowania, poddana była konserwacji i renowacyjnemu malowaniu. Uzupełnienie ubytków mechanicznych oraz wymalowanie, pozwoli na dalsze trwałe zabezpieczenie przed biodegradacją oraz umożliwi poprawne pełne użytkowanie systemu.

 

Zalety ocieplenia budynków:

- zwiększenie izolacji termicznej ścian,

- zmniejszenie kosztów ogrzewania i klimatyzacji,

- wyeliminowanie istniejących mostków termicznych,

- ochrona ścian przed przemarzaniem i zawilgoceniem,

- poprawa trwałości elewacji,

- zabezpieczenie elewacji przed niekorzystnym działaniem

  warunków atmosferycznych,

- poprawa estetycznego wyglądu budynku,

- ochrona środowiska przez zmniejszenie

  zapotrzebowania na energię