Co zrobić, gdy po kilkunastu latach elewacja nie wygląda już tak efektownie,  a stosowany przed laty styropian okazał się zbyt cienki i nie zapewnia odpowiedniej izolacji termicznej ścian? Trzeba przeprowadzić renowację istniejącego systemu ociepleń. W ten sposób dom zyska zupełnie nowy wizerunek i będzie w nim znacznie cieplej.

Docieplenie budynku, na którym istnieje już system ociepleń, wykonuje się z dwóch powodów. Po pierwsze, by poprawić estetykę budynku i po drugie, gdy docieplenie wykonane przed laty nie spełnia już aktualnych wymogów termoizolacyjnych. Jednak trzeba pamiętać, że takie prace mogą być wykonywane tylko i wyłącznie wtedy, gdy pozwala na to stan techniczny ścian i warstwy starego ocieplenia, które mają być podłożem nowego systemu ociepleń. Przed położeniem kolejnej warstwy docieplenia potrzebna jest profesjonalna opinia techniczna, która będzie stanowiła podstawę dla całego projektu prac. Taka ekspertyza pozwoli uniknąć problemów, czasem ogromnych, bo zbyt obciążona elewacja może nawet oderwać się od ścian budynku.

Na początek przygotowanie

Oczywiście można jedynie odświeżyć elewację. Przede wszystkim trzeba ją umyć odpowiednimi środkami, które pozwolą usunąć z powierzchni algi i glony. Ewentualne ubytki należy uzupełnić i dopiero na taką powierzchnię można nanosić warstwę farby.

Ale, gdy chcemy również poprawić parametry termoizolacyjne ścian, wówczas trzeba pamiętać, że podstawowym warunkiem renowacji systemu ociepleń jest jego stan techniczny. Jeśli nie spełnia od wymagań formalnych i wytycznych firmy Greinplast, a więc niemożliwe jest właściwe ponowne wykonanie ocieplenie, wówczas jedynym wyjściem jest usunięcie starej warstwy i wykonanie nowego, o odpowiednich parametrach. Prace jednak trzeba prowadzić zgodnie z opracowanym projektem oraz wytycznymi producenta systemów ociepleń Greinplast.

Od czego zatem zacząć prace? – W pierwszej kolejności należy poddać ocenie stan podłoża, usunąć z niego luźne fragmenty, oczyścić powierzchnię ze wszystkich substancji, które obniżałyby przyczepność. W tym celu powierzchnię istniejącego systemu należy zmyć urządzeniem ciśnieniowym i zastosować preparat czyszczący Greinplast AP. Kolejnym krokiem jest dezynfekcja preparatem Greinplast AG. Jednak na tym etapie pamiętać trzeba, że obszary warstwy osłonowej systemów, które uległy znacznej biokorozji, muszą być usunięte. Preparat nanosi się na całą powierzchnię zwykłym opryskiwaczem ogrodowym lub pędzlem i pozostawia przynajmniej na 24 godziny. Po tym czasie można zastosować dodatkowe mycie powierzchni, jeśli pierwsze okazało się mało skuteczne. Na tak oczyszczoną powierzchnię należy nałożyć warstwę gruntu głęboko penetrującego Greinplast U, rozcieńczonego wodą w stosunku 1:1, który ją wzmocni i ustabilizuje.

Nowa elewacja krok po kroku

Do przyklejania płyt termoizolacyjnych używa się zapraw klejowych Greinplast KS lub Greinplast K. Zaprawę klejową nakłada się na całą powierzchnię pacą zębatą lub metodą pasowo-punktową w takiej ilości, aby po przyłożeniu do ściany klej pokrył co najmniej 40 procent powierzchni styropianu. Styropian należy przyklejać z co najmniej 30-centymetrowym przesunięciem względem siebie, natomiast linie szpaletów okien i drzwi nie mogą pokrywać się z liniami krawędzi płyt styropianowych (płyty styropianowe w narożnikach powinny być wycinane w tzw. L). Zadbać należy również o to, żeby linie krawędzi płyt styropianowych z istniejącego ocieplenia nie pokrywały się z liniami płyt styropianu nowo montowanego.

Po trzech dniach od zamocowania dodatkowej warstwy termoizolacji płyty styropianowe należy przeszlifować i dodatkowo zamocować mechanicznie używając do tego łączników z trzpieniem stalowym, który zapewni odpowiednie parametry wytrzymałościowe i bezpieczeństwa użytkowania. Łączniki muszą posiadać europejską lub krajową aprobatę techniczną. Łączniki te muszą przechodzić przez wszystkie warstwy nowego i starego ocieplenia, a także muszą być odpowiednio zakotwione w podłożu. Ich liczba oraz rozmieszczenie powinna być zgodna z projektem, nie mniejsza jednak niż 6sztuk  na 1 m kwadratowy.

Następnym etapem jest wykonanie warstwy zbrojonej przy użyciu zaprawy klejowej Greinplast K, oraz systemowych siatek z włókna szklanego. Grubość takiej warstwy powinna wynosić 3-5 mm. - Wykonując taką warstwę zbrojącą musimy zadbać o ciągłość materiału zbrojącego, odpowiednie rozłożenie oraz co najmniej 10 cm zakłady. Pamiętać trzeba również o dodatkowych wzmocnieniach ułożonych ukośnie we wszystkich narożach otworów w powierzchni systemu ociepleń. Istotną rolę odgrywają także narożniki, które należy zamontować ze szczególną starannością oraz z zakładami materiału zbrojącego na ich połączeniach. Wykonaną warstwę zbrojoną należ osłaniać przed oddziaływaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych, jak bardzo wysoka lub ujemna temperatura, opady atmosferyczne. W takich niesprzyjających warunkach na powierzchni warstwy zbrojącej może pojawić się biały proszkowaty nalot soli wapiennych, który należy bezwzględnie usunąć, a przed kolejnymi etapami prac dociepleniowych powierzchnie dodatkowo wzmocnić gruntem głęboko penetrującym Greinplast U.

Po trzech dniach na wyschniętą warstwę zbrojoną nakłada się podkład pod tynk, może to być Greinplast F, Greinplast SP, Greinplast XP. Wybór jest uzależniony od rodzaju ostatecznej warstwy tynku, właściwego dla wybranego systemu ociepleń. W systemie Greinplast X są to tynki silikonowe Greinplast TXB, TXK w systemie Greinplast S tynki silikatowe TSB, TSK w systemie Greinplast T tynki mineralne TB, TK w systemie Greinplast Natomiast tynki akrylowe TAB, TAK w systemie Greinplast H tynki hybrydowe Greinplast THB, THK w systemie Greinplast G tynki mozaikowe G. W przypadku rozwiązań systemowych Greinplast T z tynkiem mineralnym powierzchnie takie powinny być dodatkowo zabezpieczone farbami fasadowymi, do wyboru jest farba silikonowa Greinplast FX, farba silikatowa Greinplast FS, farba hydrofobowa Greinplast FH, farba alrylowa Greinplast FA. Istotnie jest, aby świeżo wykonane osłaniać aż całkowicie wyschną.

Elewacja na blokach

Szczególnego podejścia wymagają budynki wzniesione w technologii wielkopłytowej, a to ze względu na ich specyficzną, trójwarstwową konstrukcję ścian zewnętrznych. Ocena techniczna w ich przypadku musi uwzględniać również stan łączników pod kątem dodatkowego obciążenia płyt fakturowych. – W takim przypadku należy rozważyć możliwość dodatkowego wzmocnienia takiego rozwiązania stosując systemowych kotwień płyty fakturowej z nośną płytą żelbetową.